ODROWĄŻ GM. WITKOWO. DZIEJE WSI I JEJ MIESZKAŃCÓW.

Wieś położona ok.3,5 km od Witkowa i 21 km od Gniezna. W 2021 roku liczyła 60 mieszkańców. W latach 1998-2021 liczba ludności wsi zmalała o 25%. W głębi resztek parku Podworskiego Figura św. Teresy z 1930 roku.

Zobacz artykuł:

Dzieje wsi:

1424 roku.

Według informacji zawartej w książce ” Dwory polskie w Wielkim Księstwie Poznańskim” L. Durczykiewicza w roku tym wieś zastała podarowana przez Króla Władysława Jagiełłę arcybiskupom gnieźnieńskim. Wieś pierwotnie według Durczykiewicza nazywała się ” Wojciechowo”, a w kilkanaście lat później od arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana de Sprowa-Sprowskiego herbu Odrowąż nazwano wieś Odrowążem.

W tym czasie Królem Polski był Władysław II Jagiełło.

1564 roku.

Według wykazu podatkowego we wsi jest 7 łanów ziemi uprawianej przez kmieci i 2 łany sołtysie oraz karczma. Folwark sołtysi to rodzina sołtysa wraz ze służbą. Może tam też mieszkać właściciel wsi lub zarządca.

• Atlas historyczny Polski. Rejestry poborowe województwa kaliskiego w XVI w., red. M. Słoń, http://atlasfontium.pl

(Według części historyków można przyjąć, że do uprawy łana ziemi, czyli w przybliżeniu 17 ha potrzeba było 11 osób, dorosłych i dzieci. Mogła być to rodzina kmiecia z parobkiem i jego rodziną lub dwóch kmieci, z których każdy gospodarzył na połowie łana ziemi. Natomiast zagrodnicy posiadali najczęściej tylko zagrodę i ewentualnie do 1/4 łana ziemi, komornicy nie posiadali domu i mieszkali w wynajętych izbach. W zamian za możliwość uprawy ziemi kmiecie i zagrodnicy byli zobowiązani do odrabiania pańszczyzny w folwarku pana wsi, i inych świadczeń na jego rzecz. Wymiar pańszczyzny uzależniony był od ilości uprawianej ziemi, cała ziemia we wsi, w tym też ta uprawiana przez kmieci i niekiedy zagrodników, stanowiła własność pana wsi. Znajdujące się na wsiach karczmy, wiatraki i młyny w olbrzymiej większości stanowiły własność właściciela wsi lub co było bardzo częste, tylko jej części, w tym przypadku wynajmowane były użytkownikom, na co roku odnawianą dzierżawę).

1578 roku.

Wieś posiada 5 łanów kmiecych osiadłych, oraz 2 zagrodników,  4 łany są puste, czyli niezagospodarowane przez kmieci.

• Atlas historyczny Polski. Rejestry poborowe województwa kaliskiego w XVI w., red. M. Słoń, http://atlasfontium.pl

1643 roku.

Pożar drewnianego kościoła. Ówczesny jego proboszcz Piotr Odorowski własnym kosztem rozpoczyna jego odbudowę.

Do końca XVIII wieku.

Odrowąż należy do tak zwanych dóbr stołowych arcybiskupstwa gnieźnieńskiego.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1796 roku.

Konfiskata majątku Odrowąż przez rząd pruski.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1803 roku.

Majątek Odrowąż przechodzi na własność rodziny Rokossowskich.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1811 roku.

Odrowąż własnością rodziny Magnuszewskich.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

Odrowąż i okolice na mapie z 1803 roku.

1840 roku.

Wieś w posiadaniu Łukasza Gutowskiego. Ostatnim właścicielem majątku z rodziny Gutowskich była urodzona w 1851 roku Maria, żona Józefa Skarbek-Malczewskiego.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1846 roku.

Wieś liczy 20 domów i 142 mieszkańców.

• J.A.Bobrowicz.- Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego – wyd. Lipsk 1846 rok.

1 Lipca 1866 roku.

Huraganowy wiatr całkowicie niszczy drewniany kościół w Odrowążu.

Kościół ten nie był używany od lat i czekał na remont, parafianie odrowąscy na msze św. chodzili do Mielżyna. Drewno ze zburzonego kościoła zostało sprzedane na licytacji, część tego drewna kupił mielżyński proboszcz i kazał z niego wykonać umeblowanie do zakrystii. Otaczający kościół cmentarz prawdopodobnie był używany jeszcze długo po zburzeniu świątyni.

• X. Hilary Koszutski ” Obrazek historyczny Mielżyna i kościoła parafialnego w Mielżynku” Poznań 1887 rok.

1874 roku.

Majątek Odrowąż w posiadaniu Stanisława Skarbek-Malczewskiego.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1886 roku.

Odrowąż wieś liczy 14 domów i 110 mieszkańców. Dominium (folwark) ma 6 domów i liczy 153 mieszkańców katolików. Obszar folwarku to 371,35 ha. Chów bydła i owiec. Właścicielem jest Stanisław Malczewski.

• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. t. VII. 1886 r.

1909 roku

Majątek (folwark) liczy 371 ha i daje dochodu 3646 marek. Jego właścicielem jest Stanisław Skarbek-Malczewski. Miejscowość pocztę posiada w Gorzykowie.

• Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzględnieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca. 1909 rok.

1910 roku.

Po śmierci Stanisława Skarbek-Malczewskiego właścicielem majątku aż do II wojny światowej zostaje jego syn Leon.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1912 roku.

Widok Pałacu w Odrowążu.

• ” Dwory polskie w Wielkim Księstwie Poznańskim” L. Durczykiewicz.

1918 roku.

Udział mieszkańców Odrowąża w Powstaniu Wielkopolskim.

Powstańcy Wielkopolscy z Witkowa i okolic

1930 roku.

Wieś liczy 277 mieszkańców. Właścicielem ziemskim jest Skarbek-Malczewski Leon, posiada on majątek o pow. 348 h.

• Książka Adresowa Polski  1930 r.

Odrowąż na mapie z 1934 roku.

1939-1945 roku.

Majątkiem zarządza Niemiec z Estonii nazwiskiem Erdel.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1945 roku.

Parcelacja majątku Odrowąż.

1945-1971 roku.

W Pałacu i oficynie mieszkało 8 rodzin.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

1950 roku.

Powstaje Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. Pierwszym prezesem zostaje Józef Chojnacki.

1957 roku.

Rozwiązuje się Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. Ziemia zostaje zwrócona parcelantom, którzy do 1969 roku gospodarują indywidualnie, stopniowo przekazując ziemię na rzecz P.G.R.

• Narodowy Instytut Dziedzictwa.

Zobacz artykuł o Odrowążu.

Legenda:

• Odległość podana jest od rynku w Gnieźnie do centrum opisywanej miejscowości.
• Dane statystyczne miejscowości pochodzą ze strony internetowej: Polska w liczbach.