Grodzisko w Chłądowie.

Historia miejscowości Wielkopolski i Kujaw. Chłądowo.

Nad niewielkim strumykiem, wśród podmokłych łąk, na terenach należących do wsi Chłądowo przy granicy z wsiami Strzyżewo, Wiekowo i Kamionka od wieków trzyma straż tajemniczy gródek. Miejscowi nazywają ten wzgórek „szwedzkimi okopami”, przypisując jego powstanie czasom ”szwedzkiego potopu”, lub mówią o nim „łysa góra” bo w dawnych czasach czarownice z okolic miały tam przybywać na sabaty. Nie wiedzieć dlaczego, podobne opowieści są powszechne wśród ludności zamieszkującej okolice grodzisk pierścieniowatych prawie w całej Polsce. O naszym gródku wiadomo niewiele. Powstał gdzieś pod koniec VIII wieku (czyli przed 800 rokiem). Prawdopodobnie funkcjonował przez cały IX wiek, być może do lat 20-40 X wieku, kiedy to rozpoczęła się ekspansja Piastów na sąsiednie ziemie. Nie wiemy, czy to wtedy zostało zniszczone lub, już nie potrzebne, zbyt małe i za słabo ufortyfikowane, zostało opuszczone. To prawie okrągłe grodzisko o średnicy ok.52 na 55 metrów jeszcze dziś ma wysokie na 3 metry wały. W czasach swojej świetności musiały być o wiele wyższe, minimum jeszcze raz takie wysokie jak obecnie.Położone było wśród bagien. Było grodem plemiennym, zamieszkiwanym przez jakiegoś naczelnika lub kogoś ze starszyzny plemiennej, sprawującego pieczę nad pobliskimi terenami. Stanowiło też punkt oporu w razie najazdu nieprzyjaciela, którym często mogło być sąsiednie plemię. Czy gród funkcjonował jeszcze w czasach pierwszych Piastów? Prawdopodobnie już nie. Brak znalezisk, przede wszystkim ceramiki z tych czasów w dotychczas znalezionym materiale archeologicznym, wskazuje, że nie było już zamieszkane w tym okresie. Podawana w wielu starszych publikacjach (jak też w “Dziejach Witkowa”) informacja, że nasz gródek miał za zadanie bronić podejścia do Gniezna, obecnie wydaje się być nieprawdziwa. W czasach kiedy funkcjonował chłądowski gród, na Górze Lecha w Gnieźnie nie było jeszcze grodu – funkcjonowała tam osada otwarta i prawdopodobnie miejsce kultu jakiegoś ówczesnego boga o ponadlokalnym znaczeniu. Chłądowo, jako twierdza plemienna, upadła wcześniej niż w Gnieźnie wybudowano gród ok. 940 roku. Przeprowadzone skromne badania archeologiczne naszego gródka niewiele powiększyły wiedzę o nim. W 1966 roku archeolodzy wykonali sondażowy wykop wewnątrz grodziska o powierzchni 8 metrów kwadratowych. W wyniku tych prac znaleziono ziemiankę ze śladami palenisk wewnątrz i na zewnątrz niej. Ziemianka była wkopana w ziemię na głębokość 50-60 cm. Znajdowała się przy wale grodziska. Ujawniono też ślady po czterech słupach. Na zwalisku ziemianki znaleziono wówczas dużą liczbę luźnych kamieni, co zostało zinterpretowane przez ówczesnych badaczy jako bruk kamienny i droga wewnętrzna wzdłuż wału powstała po okresie eksploatacji ziemianki. Obecnie nie wszyscy zgadzają się z tezą o bruku. Zwracają uwagę, że ten nie był jednolicie gęsto położony a kamienie mogły pochodzić z osuwisk wału. Naukowcy twierdzą też, że z północnej strony grodziska mogła znajdować się powiązana z grodem osada.

Bibliografia

1. Sikorska I. Wyniki badań na grodzisku w Chłądowie, pow. Gniezno, ,, Sprawozdania archeologiczne”, t.20, 1969r.
2.  P. Hauser ” Dzieje Witkowa „

Powrót do strony wsi Chłądowo